Terug in Sengerema

10 september 2020; Na een jaar zijn we weer terug in Sengerema. Na lang wikken en wegen hebben we besloten om dit jaar toch nog naar Tanzania te gaan. We willen zelf zien en ervaren hoe het hier gaat met COVID-19. Iedereen zegt hier; ‘het is hier niet’. Maar geloven wij dat ook? Voor Nederland staat het land nog steeds op code oranje. Dus alleen noodzakelijke reizen dus. We hebben hier een huis en een reisorganisatie die reizen naar Tanzania organiseert. Dus ja wij vonden het wel noodzakelijk. Hoe lang moet je wachten? En als het straks allemaal weer mag, dan willen we graag goed voorbereid zijn. Dus hier zijn we dan!

Na een rechtstreekse vlucht met KLM naar Kilimanjaro Airport was het best even wennen. We hadden negen uur lang met een mondkapje op gezeten in het vliegtuig. Aangekomen was het de temperatuur opnemen en daarna was alles weer als altijd. Handen schudden en geen afstand houden.We raakten in Nederland al gewend aan minder menselijke contacten.

Omdat we nu niet al teveel risico wilden nemen hebben we de rechtstreekse vlucht genomen naar Tanzania. Gevolg was wel dat we in Kilimanjaro moesten overnachten. Geen straf hoor, KIA Lodge ligt vlakbij het vliegveld en is een heerlijke plek om te overnachten. Na een lekker nachtje slapen konden we de volgende ochtend met een binnenlandse vlucht naar Mwanza. En ook hier hebben we nog een nachtje in Ryan’s Bay overnacht. Dit is tenslotte ook onze vakantie.

En dan op naar Sengerema. Viva wilde ons graag ophalen. Hij kwam de avond tevoren al langs en was erg blij ons weer te zien. Onderweg moesten we natuurlijk met de ferry. Maar wat schetst onze verbazing? Er wordt al druk gewerkt aan de brug. Er was al langer sprake van dat er een brug zou komen, maar ze zijn nu ook echt van start gegaan. Geweldig! De situatie nu is dat we minstens een uur moeten wachten voor een plekje op de ferry. Het verkeer is dusdanig toegenomen dat de twee veerboten het al lang niet meer aankunnen. Dus een brug is echt een uitkomst. Na de ferry en een auto ritje zijn we eindelijk thuis.

Regina wacht ons samen met de buren op. Ze hebben gezorgd voor muziek. We worden al zingend en dansend binnen gehaald. En er staat een feestmaal voor ons klaar. Er is een kip geslacht en genoeg eten voor een heel weeshuis. Geweldig hoe we hier ontvangen worden. En het huis … dat ziet er nog net zo uit als toen we het vorig jaar achterlieten. Regina heeft alles gepoetst en goed op alles gepast. Wat een rijkdom.

Na een nachtje slapen in ons eigen bed zijn we weer helemaal thuis. Tijd om plannen te maken. Deze periode willen we vooral ook benutten om de omgeving nog beter te leren kennen. Wat is er te doen voor toeristen in Sengerema en hoe kunnen we dat het beste in beeld brengen. Daarnaast is het ook een kans om het nieuwe nationale park te ontdekken die niet zover van ons vandaan ligt. Maar daarvoor is goed vervoer altijd van belang. Dus op zoek naar een goede auto die wij de komende periode kunnen gebruiken.

Nuacas heeft voor toeristen in Sengerema wandeltochten in de omgeving. Dit is iets om nog beter in kaart te brengen. Dus ’s ochtends vroeg trekken we de wandelschoenen aan om zelf weer een wandeling te maken. We noemen het altijd gekscherend de zeven heuvelentocht. Dit omdat we voorheen wandeltochten met broeder Dionysius maakten en hij uit Brabant afkomstig is. Dinsdagochtend beginnen we de wandeling naar de eerste heuvel van de middelbare school. Dit is een prachtig bomenrijk gedeelte van het dorp. Voor het onderwijs zijn er bij veel bomen bordjes met namen gehangen, zo steken we ook nog wat op. Daarna door naar de heuvel met de watertank voor het dorp. De watertanks van het dorp liggen allemaal op de hoogste heuvels om zo voldoende waterdruk te creëren voor de waterleiding naar de huizen. Een voordeel is dat je daar een prachtig uitzicht hebt over de omgeving.

Bovenop de heuvel horen we al een helikopter laag overvliegen en het geluid van het dorp wordt steeds intenser. De president komt vandaag langs in het dorp voor zijn verkiezingsbijeenkomst. Als we dan ook beneden in het dorp aankomen is het drukte van belang. De president is net aangekomen en bij de markt spreekt hij de mensen toe vanuit zijn auto. De wegen zijn afgezet en de mensen staan rijen dik om dit mee te kunnen maken. Vervolgens gaan ze naar een groot veld, het terrein van de zondagsmarkt. Hier is een podium opgezet en er is muziek. Samen met Viva gaan wij er ook heen om dit mee te maken. Het is inspirerend om het enthousiasme van de mensen te zien. Ook al verstaan we er niet veel van, het is interessant om dit te zien. De hoofdlijnen worden wel aan ons uitgelegd hoor, maar ja daar kunnen we niet zoveel mee. Wij mogen tenslotte niet stemmen in dit land.

En dan is de eerste week alweer bijna voorbij. De tijd gaat snel. Het is goed om hier te zijn. Om te zien dat het leven hier nog steeds gewoon doorgaat, ondanks de pandemie. En het is goed om de contacten weer aan te halen. We proberen iedere week een stukje te schrijven om jullie op de hoogte te van ons wel en wee hier.

Recente artikelen

Blogartikelen

Meld je aan voor onze nieuwsbrief